9.DE EXCESSU MAGISTRI CORRIGENDO

  Diffinitores predicti excessum magistri seorsum inter se corrigant et emendent. Si autem in tantum excesserit, quod remoberi debeat, tunc non passim et indifferenter procedant, sed cautela maxima et inquisitione diligentissima. Et non deponatur

vel pro alio criminali peccato, quod non possit sine magno scandalo ordinis tolerari, de quo etiam si legitime convictus fuerit vel confessus, vel si adeo fuerit negligens, inutilis  et remissus, qui ordinis dissolutionem et destructionem inducat. Et tunc, antequam deponatur, inducatur a diffinitoribus ut magistratui cedat et sibi aliquem locum eligat, ubi possit honeste conversari.

  Mortuo autem magistro val a magisterio remoto, priores dictarum provinciarum in omnibus, quousque magister fuerit electus, plenariam ipsius obtineant potestatem, et eis omnes tanquam magistro teneantur obedire. Si autem inter se medio tempore super aliquo discordaverint, obtineat sententia plurium. Quod si  partes fuerint pares, asuumant unum de fratribus illis qui vocem habent in electione magistri, et cui parti ille concordaverit, vigorem obtineat firmitatis. Quod si adhuc discordaverint, iterum alius eligatur, et sic deinceps donec in parte altera maior possit numerus inveniri.

  <Precipimus autem in virtute Spiritus sancti, ut nullus ante celectionem magistri circa statum ordinis audeat aliquid immutare.>